شاید هنوز هم تاریخ مصرف داشته باشیم

?شاید هنوز هم تاریخ مصرف داشته باشیم

یکی از روشهای مدیریت انبار، “فایفو” است (FIFO: First In First Out) که باعث میشود کالاها به ترتیب تاریخ ورود از انبار خارج شوند. در مقابل آن، روش “لایفو” است

(LIFO: Last In First Out) که کالاهای دیرتر وارد شده را زودتر از انبار خارج می کند.
اگر مغز را مشابه انباری از اطلاعات در نظر بگیریم، ما نیز اکثر اوقات داریم به روش LIFO از آن استفاده میکنیم: اطلاعات جدید را به محض ورود مورد استفاده قرار میدهیم . به تدریج اطلاعات عمیق تر مغز شروع میکنند به خاک خوردن. کم کم اصلا کاری با آن قسمت ها نداریم: اطلاعات عمیق، حرف های عمیق، و احساسات عمیق. ولشان می کنیم و از جلوی قفسه، همان اندیشه های سطحی مان را بر می داریم. نه مطالعه ای، نه اندیشه ای، نه دغدغه ای.
کم کم تمام اندیشه می شود خورد و خوراک و گپ و گفت و روزگارمان با همین تعداد واژه، همین چهار تا جمله، همین ده پانزده تا رفیق، همین هفت هشت تا خیابان و همین یکی دو تا سریال و همین چند تا گروه تلگرامی و چند تا لایک و شاید چند مجله روی میز می گذرد. دیگر چرا برویم به عمق قفسه؟ تاریخ مصرفش گذشته.
بد نیست گاهی بیاییم انبار گردانی کنیم، مخصوصا همین آخر سال. سری بزنیم به عمق قفسه های انبار مغزمان. آنجا را مرتب کنیم و دورریختنی ها را دور بریزیم و باارزشها را گردگیری کنیم و بیاوریم جلو.
شاید توی انبار، خودمان را هم پیدا کردیم ودیدیم که خودمان هم خیلی می ارزیدیم و خبر نداشتیم.
شاید هنوز هم تاریخ مصرف داشتیم…

-اقتباسی از نوشته ی سید مهدی میرعظیمی
yon.ir/rFm4m

? @ArianaEEC
? aparat.com/ArianaEEC
? webomeet.com